Notitie persoon:
Kwam volgens het ondertrouwregister van Ouddorp uit Borruighkoez onder Pruissen, trouwt als jongeman uijt het land van Pruijsen.

"Het is duidelijk, dat borringhhuez staat voor Borringhausen. In de begrafenisregisters van Damme wordt vaak Borringhus geschreven en ook vandaag de dag spreekt men het vaak ook nog zo uit. De "e" achter de "u" werd in die tijd gebruikt om aan te geven dat een korte klinker als een lange klinker moest worden uitgesproken, zoals in het bekende Bestevaer.
Helaas heb ik geen doopinschrijving kunnen vinden in Damme van Frans Hendrik. Nu is dat ook weer niet zo vreemd, want er zijn meerdere inschrijvingen van personen in trouw- en begrafenisregisters, die niet voorkomen in de doopregisters. Gezien de hoge zuigelingensterfte in die dagen zal er best vaak thuis zijn gedoopt. Dat zal dan ook wel doorgegeven zijn aan de pastoor, maar kwam dan niet altijd in het doopregister terecht. De naam Frans kwam niet vaak voor in Damme, maar was niet onbekend binnen de familie. Blijft de vraag wie de ouders zijn geweest van Frans Hendrik.

Als we aannemen, dat hij maximaal 50 jaar was bij zijn huwelijk in 1751, dan moet hij dus geboren zijn tussen 1701 en 1731. Er zijn m.i. twee mogelijkheden:
Johan Hen. Brinckman (VI.10) en Catharina Maria Seepe gehuwd op 26 0ctober 1728 of
Henricus Brinckman (VI.16) en Anna Catharina Tieman, gehuwd op 14 0ctober 1719"
[bron: home.planet.nl/~brinkman/parenteel-kemphausen.htm]

Gezien de vernoemingen van zijn kinderen Jan en Kaatje, zouden zijn ouders kunnen zijn Jan Brinkman en ene Kaatje/Catharina. De andere twee kinderen, Human en Geertruid, zijn vernoemd naar de ouders van zijn vrouw Adriaantje.

"De naam Brinkman(n) is een relatief veel voorkomende naam in Noord-West Duitsland en ook in Nederland. De meeste Brinkmannen in Nederland komen ook oorspronkelijk uit Westfalen en zijn meestal geen familie van elkaar. In de veertiende eeuw heerste in Europa, en ook in Duitsland de pest. In sommige streken werd de bevolking gedecimeerd. Hele streken waren ontvolkt. Tegen het midden van de zestiende eeuw was de bevolking weer zodanig gegroeid, dat er behoefte ontstond aan meer voedsel. Overal werden nieuwe boerderijen verpacht (alle grond was of van kerk of van de adel) aan zogenaamde "Brinksitzer".
In het duits is de Brink de rand van het dorp en daar bevonden zich de nieuwe boeren. Zo waren er alleen al in Damme drie families Brinckman, die ongeveer gelijktijdig een boerderij pachtten, maar absoluut geen familie van elkaar waren. Hetzelfde geldt voor namen als Brinkhof, van den Brink enz. De eerste vermelding van onze stamvader is Hermann upn Brinke, m.a.w. de Hermann aan de rand van het dorp. De naam was niet zo zeer een familienaam als wel de naam van de boerderij. Zo kwam het ook voor, dat mensen die werkten op een boerderij en ergens anders heengingen, vernoemd werden naar de boerdeij waar ze vandaan kwamen.
Als er bijvoorbeeld alleen een dochter was als opvolger (een zogenaamde Erbtochter) dan zie je vaak, dat bij het huwelijk de eigen naam van de echtgenoot wordt vermeld. Bij de doop van het eertse kind staat er dan nog de eigen naam van de vader, maar dan met de toevoeging "genannt Brinckman". Bij de volgende kinderen staat er gewoon Brinckman. De mensen werden dus genoemd naar de boerderij.

Tussen 1549 en 1568 vestigt zich een Hermanus upn Brinke in Kemphausen als pachter op een boerderij van 18 Ha. Hij wordt vermeld in een belastingregister in 1568. Van daar af is de lijn naar Bernardus Henricus Brink(c)man, die rond 1790 naar Nederland gaat, goed te volgen in de Doop-, Trouw- en Begrafenisregisters van de katholieke kerk van Damme. Op de plaats van de oorspronkelijke boerderij staat nog steeds een boerderij, die gedreven wordt door een Brinkmann. Dit is weliswaar een nazaat in de vrouwelijke lijn, maar de naam Brinkmann bleef gehandhaafd. Rond 1848 werd de oorspronkelijke boerderij geheel verbouwd."