Notitie persoon:
Van de kindertijd van Dolf, geboren 16 maart 1908 te Rotterdam, is niets bekend. Hij heeft natuurlijk de lagere school doorlopen. Maar heeft hij geen technische of andere vervolgopleiding gekregen?
Hij is altijd een gesloten mens geweest en heeft later nauwelijks wat verteld over zijn jeugd. Wel staat vast dat hij gewerkt heeft in de motorzaak van zijn vader. Ook dat hij diegene was in het gezin die moeder Jennigje hielp met kunstmatige voeding (zij had sinds haar jeugd een beschadigde slokdarm). Omdat Dolf nog thuis woonde en de rest van de familie er geen zin in had verzorgde Dolf zijn moeder tot aan haar dood. Hij trouwde dan ook pas naar het overlijden van zijn moeder.
De fijnste periode in zijn jonge jaren was wellicht die van de dienstplichtige zeemilicien, ver van Rotterdam. Heel wat foto’s geven een beeld van zijn matrozenleven in Willemsoord bij Den Helder. Ook zeilend op zee. Dit moet in 1928-29 zijn geweest.
Daarna begon het serieuze arbeidsleven. Eerst op de kleine vaart (o.a. parlevinker), na zijn huwelijk een baan op de wal (dat was een voorwaarde van zijn vrouw) bij de Amerikaanse Fordfabriek in Rotterdam die een keus bleek voor het leven.

In een ’gelegenheid’ in de Witte de Withstraat te Rotterdam ontmoette Dolf (met een vriend) op een gelukkige dag Ans met een vriendin. Het kontakt was spoedig gelegd en ze verloofden zich.
Het huwelijk van de 24-jarigen werd gesloten in het gemeentehuis van Hillegersberg op 7 december 1932. De foto toont Ans in het zwart wegens het overlijden van moeder Jennigje van Oosten. Kerkelijke bevestiging werd niet gevraagd. Vier volgwagens werden gehuurd voor de trouwerij waarover verder niets bekend is.
Vader Van der Torre bood aan om voor Ans evenals voor Dit was gebeurd de overname van een comestibleswinkel in Hillegersberg te financieren. Ans wist al genoeg van Dolf om te weten dat hij niet geschikt was voor de handel, en sloeg het af.
Ford verplaatste de autofabriek naar Amsterdam aan het Noordzeekanaal, tegenover de stad Zaandam. Dit maakte verhuizing noodzakelijk, een ingrijpende stap. Er werd daar andere tongval gesproken dan ze gewend waren. De keus voor huisvesting in Zaandam werd gedaan wegens de korte afstand via de pont naar de fabriek. Een aardige woning werd gevonden (gehuurd) op het Dampad in hartje Zaandam.
Bij Ford had Dolf de functie van wachtman; hij maakte deel uit van een ploeg voor 24-uurs bewaking van terrein en gebouwen. Hij heeft dus nooit aan de montagelijn gestaan.
Dolf is altijd lid geweest van de vakbeweging en stemde links. In 1929 sloot hij zich al aan bij de Centrale Bond van Transportarbeiders. Vanaf 1933 werd hij lid van de Algemene Nederlandse Metaalbewerkersbond ANMB, later genoemd de Alg.Ned.Bedrijfsbond voor de Metaalnijverheid en Elektrotechnische Industrie. Nog later als Industriebond FNV. Aan de bond werd wekelijks stipt de contributie betaald. In het ledenboekje werd dan een zegeltje geplakt.met het bedrag erop. En gouden speldje van het NVV werd uitgereikt bij het veertigjarig lidmaatschap. In oktober 1979 zou hij geëerd worden wegens het vijftigjarig lidmaatschap, maar zijn overlijden maakte de bijeenkomst onmogelijk. Een vervangend eerbewijs voor de weduwe kon er ondanks aandrang door derden niet vanaf.
Vreugdevol waren de jaren ’30 door de geboorte van de drie kinderen. In het huis op het Dampad kwam in 1933 de eerste dochter ter wereld, die traditioneel de voornamen Johanna Maria kreeg. In 1937 werd Rudolfine Reni geboren, vernoemd naar vader Dolf. De derde dochter zag het licht in 1939; haar namen Willy Jennigje verwezen naar grootvader Van der Torre en grootmoeder Van Oosten.
Inmiddels vond verhuizing plaats naar een moderne woning in de Mozartstraat (1934-1939, huur), terwijl in 1939 een huis met tuin werd betrokken in de Burgemeester ter Laanstraat. (eerst huur, in 1960 aangekocht voor de som van ƒ 8500). Zuster Marie Veenman kwam met man en zoon naast hen wonen. Eerst in 1989 werd afstand gedaan van deze prettige woning waar de kinderen waren opgegroeid.
Dolf ging zes dagen per week naar de Fordfabriek, Ans verzorgde als huisvrouw de kinderen. Er waren nog vele uitstapjes naar en logeerpartijen in het Rotterdamse. Familieleden van daaruit kwamen af en toe eens kijken hoe het ging in de Zaanstreek. Het leven leek zonnig.

Oorlog 1939-1945
In september 1939 brak de wereldoorlog uit en volgde de mobilisatie. Dolf was tot zijn 40ste dienstplichtig en hij moest onmiddellijk opkomen. Tot zijn spijt was niet de marine zijn bestemming maar werd hij ingedeeld bij KMD, dat voor pontonverbindingen moest zorgen (’de rijdende pontonniers’, Korps Pontonniers en Torpedisten). Toch werk op het water.
Tot mei 1940 was de militaire dienst dragelijk. Diverse foto’s tonen soldaat Dolf in uniform in aangename stemming met zijn kameraden. Hij was gelegerd bij de grote rivieren (Zaltbommel). Toen werd hij plotseling in de beruchte strijd bij de Grebbelinie betrokken, waar zijn onderdeel in actie moest komen, althans in de buurt.
De Grebbelinie diende het hart van het land te dekken. Het zuidelijkste punt ervan lag aan de Rijn bij Rhenen. Daar is de hevigste strijd in de vijfdaagse oorlog gevoerd tegen fanatieke SS-troepen. Het is een verhaal van angst, honderden doden, krijgskundige chaos, slechte bewapening en wilde vlucht. ’Dertigjarige huisvaders moesten opeens vechten op leven en dood’ (L. de Jong). De val van de linie op 13 mei betekende in feite een verloren oorlog.
Zijn ervaringen moeten vreselijk zijn geweest. Op de Waaldijk werd de auto die hij bestuurde getroffen waarbij vier collega’s sneuvelden. Aan gevechtshandelingen nam hij geen deel. Dolf heeft na terugkeer in Zaandam er psychisch veel last van gehad, maar ook in dit geval zweeg hij er liever over
Een wonder was dat het dienstverband bij Ford gedurende vijf oorlogsjaren werd voortgezet, met de wachtdienst, zodat.het salaris werd doorbetaald. De bezettingsjaren leverden verder voor het gezin met drie kinderen niet anders dan de algemene problemen op.

Ford - Huwelijken van de dochters
Bij Ford Amsterdam ging de productie in stijgende lijn na de oorlog, toen de auto aan de grote opmars begon. Voor Dolf was er een nieuwe taak weggelegd, als zgn. ’kontaktman douane’. Voor het bedrijf was de relatie met de douane in Amsterdam, gebaseerd op goede verstandhouding en nauwkeurigheid, van belang. Dolf heeft deze vertrouwensfunctie, behorend tot de ’staf’, met grote inzet vervuld. Het gaf hem bewegingsvrijheid en beschikking over auto’s.
Als goede werkgever besteedde N.V.Ford Nederland aandacht aan jubilea. Dit gebeurde toen hij er 25 jaar had opzitten in 1957, en na 40 jaren dienstverband in 1972. Met diners, toespraken en zilveren aandenken werden ze gevierd. Ter gelegenheid van het laatste feit werd bij Koninklijk.Besluit van 25 aug.1972 aan Rutger Rudolf van Oosten toegekend de Eremedaille in brons verbonden aan de Orde van Oranje Nassau. De onderscheiding werd uitgereikt door wethouder A.Stoffels van de gemeente Zaandam.
De drie dochters trouwden vlak na elkaar. Will (Willy) met Jan Kroonenberg uit Zaandam (1963), Annet (Johanna Maria) met Pieter Helsloot uit Amsterdam (1964) en Ruud (Rudolfina) met Hans Jense uit Zaandam (1966). Zij vestigden zich alle in de Zaanstreek.
In 1966 en volgende jaren werden zes kleinkinderen geboren tot groot geluk van de nieuwe grootouders. De komst naar de Zaan had een voltooiing gevonden!

De laatste fase
In de Zaanse familiekring werd de echtverbintenis van Dolf en Ans gememoreerd toen zij 25 en 40 jaar getrouwd waren. Het bleef in 1957 beperkt tot een feest thuis met vele logerende familieleden uit Rotterdam, en in 1972 tot de Zaanse familie in Loggen’s Eethuisje aan de Zaan in Zaandijk.
Toen hij in 1973 65 jaar werd ging Dolf met pensioen en nam hij afscheid van de Ford automobielfabriek, die een deel van zijn leven was geworden.
Geheel onverwacht overleed hij thuis op 71-jarige leeftijd op 7 oktober 1979. Hij was sterk en gezond geweest, maar nu faalde plotseling het lichaam.
Overeenkomstig zijn wens vond de begrafenis in familiekring plaats en wel op de algemene begraafplaats van Zaandam. De grafsteen vermeldde de tekst ’Ik heb u bij uw naam genoemd. Gij zijt mijne’ (Jesaia 43:1).

Petrus Nicolaas Helsloot - 2005
Lennart Helsloot -2011

------------------
Lijst militaire voorouders Koninklijke Marine (geboren 1850-1908):
Oosten R.R. van ; 16.03.1908 ; Stamboeknr: 1241 ; Doos 1432

Woonplaats:
Dampad 53-E Zaandam vanaf 19-12-1932 tot 06-05-1935 (bron: Stadsarchief Rotterdam)
Mozartstraat 6 Zaandam vanaf 06-05-1935 tot 1939 (bron: Gemeentearchief Zaanstad)
Burgemeester Ter Laanstraat 124 Zaandam vanaf 1939 (bron: Gemeentearchief Zaanstad)

Beroep:
Medewerker douaneafdeling Ford Amsterdam
Parlevinker tot 07-12-1932
Wachtsman vanaf 1937 tot 1941 (bron: Gemeentearchief Zaanstad)
Assistent declar. vanaf 1968 (bron: Gemeentearchief Zaanstad)

Onderscheiding:
Bronzen eremedaille Orde van Oranje-Nassau vanaf 25-08-1972